خداوند متعال فرموده است:

يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ ......﴿٤٧﴾سوره مبارکه بقره

«اي فرزندان اسرائيل! نعمتي را که به شما ارزاني داشته - ام به ياد بياوريد».

در تفسير آلوسي آمده است که: «اسرائيل» يک اسم غير عربي و مرکب است از «ايل» که يکي از اسماء الله است، و «اِسرا» که به معني عبد، برگزيده، انسان يا مهاجر است. و اسرائيل لقب حضرت يعقوب (عَلَيْهِ السَّلاَمُ ) است. سپس آلوسي گفته است که الله تعالی يهوديان را به اسرائيل نسبت داده است نه به يعقوب عَلَيْهِ السَّلاَمُ تا آنان را به طاعت و عبادت تشويق کند؛ چراکه واژه اسرائيل بيش از لفظ يعقوب عَلَيْهِ السَّلاَمُ در برگيرنده - ي اين مفهوم است. همانطور که اگر گفته شود اي پسرِ صالح از الله اطاعت کن نسبت به اي پسرِ زيد از الله اطاعت کن تشويق بيشتري در بردارد، چون انسان به طور طبيعي تمايل دارد که از آثار نياکان خود پيروي کند حتي اگر ناپسند باشد. (تفسير آلوسي، ج 1، صص 242 - 241)

پس منظور از بني اسرائيل ذريه ي حضرت يعقوب عَلَيْهِ السَّلاَمُ  از دوازده پسرش است (تفسير المنار، ج 1، ص 289). و اولين کسي که از بني - اسرائيل وارد مصر شد، حضرت يوسف عَلَيْهِ السَّلاَمُ پسر يعقوب (عَلَيْهِ السَّلاَمُ ) بود که بعدها برادرانش هم به وي ملحق شدند و بدين ترتيب نسل او در آنجا رو به افزايش گذاشت تا جائيکه گفته شده وقتي که بني اسرائيل از مصر خارج شدند، جمعيت آنان ششصد هزار نفر بود، و اين افزايش جمعيت در مدت چهارصد سال صورت گرفته است. (تفسير المنار، ج 1، ص 312)

توجه ::: در کتب یهود بنی اسرائیل به معنی غلبه کننده بر خدا و یا کشتی گرفته با خدا آمده است. این داستان از داستان کشتی گرفتن یعقوب با خدا، و یا فرشته ای از جانب خدا در عهد عتیق گرفته شده است که بعد از این مبارزه نام یعقوب به اسرائیل تغییر میکند ( کتاب مقدس عهد عتیق /  آفرینش ۳۲:۲۴-۳۲)

داستان کشتی حضرت یعقوب عَلَيْهِ السَّلاَمُ با خدا (نعوذ بالله) از تحریفات مطالب خرافی کتاب مقدس می باشد که امثال این گونه مطالب و خزعبلات در این کتاب به کثرت یافت می شود .

 همچنین در کتاب مقدس (عهد عتیق) لغت اسرائیلی به معنی دوازده قبیله بنی اسرائیل و همچنین به معنی مردم کشور اسرائیل قدیم است. در حدود قرن ۵ قبل از میلاد، بازماندگان دوازده قبیله بنی اسرائیل یهود(قبیله های جودا،شیمون، و بعضی از بنیامین و لوی) نامیده شدند.

منابع :

1- قرآن الکریم

2- تفسیر آلوسی

3- تفسیر المنار

4- التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص ۸۴

5- کتاب مقدس عهد عتیق ( تورات)

در تفسير ابن عطيه آمده است که منظور از {وَالَّذِينَ هَادُوا} (آیه 62) در سوره ي مبارکه بقره، يهوديان هستند. و بدين خاطر به اين اسم نامگذاري شده - اند که گفته - اند: {إِنَّا هُدْنَا إِلَيْكَ} «به سوي تو بازگشتيم» بنابراين واژه - ي يهود از «هَادَ يَهُودُ» يعني بازگشت، گرفته شده است. يکي از شعراي عرب هم گفته است: إنّي امرؤ من مدحه هائدٌ «من کسي هستم که از ستايش او برگشته - ام».

عده - اي هم گفته - اند: يهود منسوب به يهوذا پسر يعقوب است که بر اثر تعريب دچار تغيير شده و به صورت يهود درآمده است.

زهراوي هم حکايت کرده است که يهود از تهويد به معني نرم و با وقار سخن گفتن گرفته شده است. ابن - عطيه در تفسير آيه {وَالَّذِينَ هَادُوا} در سوره ي نساء گفته است: واژه ي «هادوا» يا از «هَادَ» به معني بازگشت، و يا از يهوذا پسر يعقوب گرفته شده و بر اثر تعريب تغيير کرده است و يا اينکه از «تَهوَّد» به معني آرام و با وقار سخن گفتن يا حرکت کردن، گرفته شده است.

آلوسي در تفسير آيه {وَالَّذِينَ هَادُوا} در سوره بقره گفته است: يعني کساني که يهودي شدند. و واژه - ي «يهود» يا يک لفظ عربي است که از «هَادَ» به معني بازگشت و توبه کرد، گرفته شده است که در اين صورت علت نامگذاري يهوديان به اين اسم اين است که آنان از عبادت گوساله توبه کردند، و اين توبه کردن دشوارترين کار بود براي آن - ها، و يا اينکه واژه - ي «يهود» معرَّب «يهوذا» است که در اين صورت نام بزرگترين فرزند يعقوب بر يهوديان اطلاق گرديده است.